Tarczyca, to gruczoł nieparzysty, występujący u kręgowców, odpowiedzialny za wydzielanie wewnętrzne hormonów takich jak trójjodotyronina, tyroksyna i kalcytonina. Wpływa ona na gospodarkę fosforowo-wapniową organizmu oraz jego metabolizm.
Tarczyca, jak każdy gruczoł, podatna jest na różnego rodzaju choroby, a że człowiek zaliczany jest do grona kręgowców, dotyczą one także nas. Z przykrością należy stwierdzić, że są one bardzo powszechne, a dotykają najczęściej kobiet. Pocieszające jest natomiast to, żę wcześnie wykryte umożliwiają rozpoczęcie odpowiedniej terapii, dzięki czemu możliwe jest ograniczenie groźnych powikłań zdrowia. Najczęściej występujące dysfunkcje tarczycy, to jej nadczynność i niedoczynność. I choć nazwy brzmią podobnie, różnica jest zasadnicza. Niedoczynność tarczycy polega ? ogólnie rzecz biorąc ? na niedostatecznym wytwarzaniu jej hormonów, nadczynność natomiast to zbyt wysoki poziom produkcji tychże hormonów.
Niestety to, co pozostaje bez różnicy to fakt, że zarówno nadczynność, jak i niedoczynność znacząco wpływają na obniżenie jakości naszego życia, jednak nie rzadko nie zauważamy problemu, przez co nieświadomie przez długi czas zmagamy się z objawami choroby, nie wiedząc tak naprawdę co nam dolega. Jednym z pierwszych objawów problemu z tarczycą, który powinnien wywołać u nas wzmożoną czujność, jest nieustające uczucie zmęczenia, apatia, osłabienie, problemy z koncentracją oraz pamięcią. Często wespół z wymienionymi wyżej objawami idzie także ciągłe uczucie chłodu, marznięcie, a w konsekwencji możemy również zauważyć, że nasza skóra staje się blada, sucha i zimna.
Natomiast przy bardziej zaawansowanym stadium choroby zauważyć można przesadne rogowacenie naskórka, przerzedzenie brwi, łamliwość włosów, zaparcia lub inne problemy związane z układem trawiennym, zwiększenie masy ciała, a w ekstremalnych przypadkach może dojść nawet do zmiany barwy głosu, obniżeniem sprawności intelektualnej, czy występowania stanów depresyjnych. Problemy tarczycy to jednak nie tylko nadprodukcja, czy niedobór hormonu przez nią wydzielanego, ale także zmiana rozmiaru gruczołu. Taką przypadłość nazywamy ?wolem obojętnym?.
Pewnym jest natomiast fakt, że każdy, kto zauważa u siebie któreś z wymienionych wyżej objawów, bądź posiada w rodzinie kogoś, kto miał problemy z tarczycą, powinien niezwłocznie zgłosić się na badania do lekarza specjalisty, najlepiej internisty lub endokrynologa i jeśli zajdzie konieczność, natychmiast podjąć niezbędna terapię.